Mokrija woczi, małocznija rэki –
Szto hэta skaża tabe?
Neczae sэrca j menskae rэcha
S'pjawajuc' ab barac'be.
Neba jak łożak, mjadowija pachi...
Cэmэntnaja hłeba balic' pad nahoj.
Sёńnja ў mjane ёs'c' kutoczak pad dacham,
Sёńnja ja budu sama na sam z saboj.

Pryspiw:
Ustawaj sa mnoj pobacz,
Zdaecca nam trэba nja mnoha.
Mi stolki czasu ў poszukach łepszaj doli.
Ustawaj sa mnoj pobacz
I mi pojdzem da Pana Boha,
Pakinuўszi rospacz
U hэtaj Judoli.

Kożnadzёnni kaszmar, rэczaisnas'c' unoczi,
Na kafli ў wannim czirwanee żic'cё.
Pakrise war’jacec', adusjul ucjaczi,
Czakac', pakul raptam skonczicca.

Pryspiw