Zapływło tumanamy,
Zatemniło mrjakoju,
Zamełos'-zawijałos'
Dribnotoju wsjakoju.

I zdałos': nawiky wże
Z moho sercja wyhnane.
A wono nema, nema –
J znow u dumci wyhljane.

Z tepłymy dołońkamy,
Z jamoczkamy junymy
Widizwet'sja zhadkoju,
Jak bandura strunamy.

U prostomu sytczyku
Miż osyk zamajet'sja,
Szczob ja mih zadumat'sja,
Szczob ja mih pokajat'sja.

Szczob u szczyrist' wiryłos',
Szczob pro szczyrist' mrijałos',
Szczob tijeju szczyristju
Wse na switi mirjałos'.

...Zapływło tumanamy...
Ta z duszi ne wyhnane,
Bo wono nema, nema –
Znowu wiz'me j wyhljane...