Ne stełys', tumane, ne szumit' topoli,
Ne peczalte oczi wy, berizky holi!
Wyjdu ja u połe, tam, de syń nawkoło,
De czohos' szukaje perekotypołe;
De kohos' szukaje, to biżyt', to stane...
Ne szumit' topoli, ne stełys' tumane.

Weczir czornobrowyj, syni nebokraji,
Ja u poli stanu, pro wesnu zhadaju,
Pro wesnu pro lito, jak zitchało żyto,
Jak tremtiły w nebi ptyc' dzwinki prywity,
Jak torkaws' hubamy ja jiji wołossja
I serdec' dwoch pisnju słuchało kołossja.

Chaj dawno zozulja w łysti odkuwała,
Serce znow czekaje, szczob wesna nastała,
Szczob nastało lito, szczob zitchało żyto...
Serce, moje serce, de tebe podity?