Nenacze i swit takyj harnyj zdajet'sja,
I soneczko z neba błyszczyt',
I pisnja diwoczaja hołosno lljet'sja,
I weseło łyst szepotyt'.

I dywyt'sja wsjudy use tak zwabływo,
Szczo tilky b, zdajet'sja, radiw.
Ta na switi weseło tak ta szczasływo
Bez dumky ta hadky b ty żyw...

Ta zdumajesz ty, szczo ti spiwy diwoczi
Ne spiwy – rydannja sumni,
Szczo hasnut' od sliz oti kariji oczi,
Izmałku weseli j jasni.

Zhadajesz pro tych, szczo u łjutij nedoli,
Ne znajuczy szczastja, żywut',
Szczo dity jich bihajut' bosi i holi
I chliba hołodniji żdut'.

I serce zanyje, i sam ja ne znaju,
Jak spiwy-rydannja łetjat'...
Koły ż to my budemo w naszomu kraju
Pro szczastja i dołju spiwat'?..