Ne pyszy, ne żdy i ne zowy mene,
Ne zajmaj mynułoho darma...
Żowte łystja, na witrach rozwijane,
Pochowała u snihach zyma...

Pochowaw i ja czuttja roztraczeni
U najhłybszych tajnykach duszi...
Ne zowy, ne żdy mene, probacz meni,
U zoli wohnju ne woruszy...

Szczo buło – teper ne maje znaczennja,
Ne wernuty poru mołodu...
I ne pryznaczaj meni pobaczennja,
Bo pro wse zabudu i pryjdu...