Oj, jaki tepli u serpni noczi,
A jaki harni u tebe oczi...
My jdemo łuhom ponad wodoju,
Jak meni chorosze iz toboju!

Sidajem w czowen i rikoju
Kudys' pływemo za teczijeju,
Kazkowym switłom nam sjajut' zori
I, mabut', zazdrjat' naszij łjubowi.

Jak mih na switi ranisz ja żyty,
Tebe ne znaty i ne łjubyty?..
Spasybi Bohu, spasybi doli
Za naszu zustricz iz toboju!

Roky mynuły ta ne zabułys'
Nasze kochannja i nasza junist',
Chocz posribłyła wże skroni osiń,
Ta pam’jataju tebe ja dosi!

I zawtra wranci, jak zijde sonce,
Ty widczyny swoje wikonce,
Z sonjacznym sjajwom, z łeheńkym witrom
Szcze dotorknusja wust twojich ja!..