U wicznosti, de switła strum tecze,
Powilno krutjat'sja kołesa czasu,
Szczo na werstati zołotomu tcze
Swij kyłym riznobarwnyj. Dolni pasy
Puskaje w ruch nezrymyj nasz dwyhun.
Myhtyt' uzoru płetywo prymchływe,
I zawżdy wriwnoważuje wahu
Toj, szczo składe w kopu dospiłe żnywo,
Wse zmiryt' miroju j błahosłowyt'.
Nas temrjawa obsotuje i bore,
Łysze czasamy błyskawka na myt'
Iz pit'my wychopyt' szmatok uzoru,
I my, prokynuwszys' iz nebuttja,
jakyjs' urywok baczymo: chymerni
Straszni czy jasni obrysy żyttja.
My u ruci trymajem tilky zerna;
Hajiw ne baczymo, szczo z nych zrostut'
I zaszumljat' zełenym werchowittjam.
My łysz p’jemo harkawu kałamut',
Żachnym na swit rożdeni łycholittjam...