Nenacze witer, zrywajesz z sercja widczuttja,
Rozłuka rany w ńomu riże.
Ne zupynyty czas, nemaje w ńoho worottja,
Miż namy hyne wse te niżne.

Pryspiw:
Ta czasto my ne cinujem te, szczo majem razom,
Szczo u wohni duszi tlijut' i w sercjach je tepło,
Bo my razom, ne obdurjuj sebe ce nasza łjubow.
I my budem zhoraty, potom budem tekty,
Tilky nam wid wohnju nasołodu znajty,
Łysze razom, tilky ne wtekty nasz wohoń na dwoch.

I w naszim pawutynni, zapłutujut'sja siri dni,
Odyn bez odnoho my hasnem.
A pam’jat' pro mynułe, czużymy iskramy w pit'mi,
Zapałyt' nas i dune kysnem.

Pryspiw