Nenache viter, zryvayesh z sercya vidchuttya,
Rozluka rany v nomu rize.
Ne zupynyty chas, nemaye v noho vorottya,
Miz namy hyne vse te nizne.

Pryspiv:
Ta chasto my ne cinuyem te, shcho mayem razom,
Shcho u vohni dushi tliyut' i v sercyach ye teplo,
Bo my razom, ne obduryuy sebe ce nasha lyubov.
I my budem zhoraty, potom budem tekty,
Tilky nam vid vohnyu nasolodu znayty,
Lyshe razom, tilky ne vtekty nash vohon na dvoch.

I v nashim pavutynni, zaplutuyut'sya siri dni,
Odyn bez odnoho my hasnem.
A pam’yat' pro mynule, chuzymy iskramy v pit'mi,
Zapalyt' nas i dune kysnem.

Pryspiv