Dosyt' newilnaja dumka mowczała,
Mow ptaszka u kłitci zamknuta od swita,
Pisnja po wołi dawno ne łitała,
Pryborkana tuhoju, żałem prybyta.

Czas, moja pisne, u swit pohuljaty,
Rozprawyty krylcja, poszarpani horem,
Czas, moja pisne, po wołi bujaty,
Posłuchat', jak witer zahraw ponad morem.

Płyń, moj pisne, jak chwylja chybkaja, –
Wona ne pytaje, kudy wona płyne;
Łyń, moja pisne, jak czajka prudkaja, –
Wona ne bojit'sja, szczo w mori zahyne.

Hraj, moja pisne, jak witer sej hraje!
Szumy, jak toj szum, szczo kruh czowna wyruje!
Darma szczo widhuku witer ne maje,
A szum na chwyłynoczku pohljad czaruje!..