Oj dujut' witry, oj dujut' bujni, oj duby nachilja(jut').
Sydyt' kozak na mohyli ta j witra pytaje.
Sydyt' kozak na mohyli ta j witra pyta(je).

– Oj skażi, witre, oj skażi j, bujnyj, oj de kozac'ka do(lja)?
Witer jomu j otwjeczaje: – Chto że jiji znaje?
Witer jomu j otwjeczaje: – Chto że jiji zna(je)?

– Oj twoja dolja oj kozac'kaja oj w zełenomu po(li).
Łeżyt' wona prytoptana sirymy wołamy.
Poczuw kozak – ta j zapłakaw dribnymy sloza(my).