Ja s'ohodni szczos' duże sumuju –
Pro kozac'kuju dołju zhadaw.
I pro sławu swoju ne zabudu,
Szczo j kołys' ja, jak witer, huljaw.

Boronyw swoju ridnu krajinu,
Ne bojawsja ja łjutych tatar.
Podwyh-sława za mnoju stojała,
Ne pustyw nas z pobjedoju czas.

A teper wse projszło, wse mynuło,
Czorna chmara kruhom uwijszła.
I po sławu synam Ukrajiny
Hirka dolja k nam w hosti pryjszła.

Płaczut' hory i płaczut' dołyny,
Płaczut' niwy i płaczut' lisa.
Płaczut' w hori rodimyji dity,
Szczo j nawiky zawmerła krasa.