Osinnij witer stychne łysz na myt',
W jakij widłunnja krokiw prodzwenyt'
Ja toczno znaju, szczo ty budesz porucz
Prote ne wtrapysz w koło moho zoru

Tobi zhadajet'sja znajomyj smich
Na chwylku wtratysz zemłju iz-pid nih
Ty styszysz chid, szczob ozyrnutys'
Ta naszij zustriczi ne widbutys'

Pryspiw:
My jidemo
Na riznych marszrutach
Ne peretnut'sja parałeli
Jak ne kruty
Ty zawtra budesz tam
De ja maw by buty
Ta ja pojidu tudy,
De s'ohodni je ty

I my mohły b peresiktys' oczyma
Dlja zustriczi znajty durnu pryczynu
Tonki zap’jastja j sniżno-biła szyja
Ty znajesz toczno, szczo ne wstojaw by ja

My ne napyszem pisnju z spilnych not
W duszi zawyje stomłenyj kojot,
A ty nerwowo budesz m’jaty ruky,
Bo znajesz nam potribno w rizni boky

Pryspiw

Nam na odnij zupynci!
Odnoczasno ne zijty!
W odne taksi wypadkowo!
Odnoczasno ne sisty!
Pobaczyty, poczuty!
Ta wse odno ne znajty!
My tak dałeko
Chocz żywem u małeńkomu misti! (wes' kupłet – 2)