Osinniy viter stychne lysh na myt',
V yakiy vidlunnya krokiv prodzvenyt'
Ya tochno znayu, shcho ty budesh poruch
Prote ne vtrapysh v kolo moho zoru

Tobi zhadayet'sya znayomyi smich
Na chvylku vtratysh zemlyu iz-pid nih
Ty styshysh chid, shchob ozyrnutys'
Ta nashiy zustrichi ne vidbutys'

Pryspiv:
My yidemo
Na riznych marshrutach
Ne peretnut'sya paraleli
Yak ne kruty
Ty zavtra budesh tam
De ya mav by buty
Ta ya poyidu tudy,
De s'ohodni ye ty

I my mohly b peresiktys' ochyma
Dlya zustrichi znayty durnu prychynu
Tonki zap’yastya y snizno-bila shyya
Ty znayesh tochno, shcho ne vstoyav by ya

My ne napyshem pisnyu z spilnych not
V dushi zavyye stomlenyi koyot,
A ty nervovo budesh m’yaty ruky,
Bo znayesh nam potribno v rizni boky

Pryspiv

Nam na odniy zupynci!
Odnochasno ne ziyty!
V odne taksi vypadkovo!
Odnochasno ne sisty!
Pobachyty, pochuty!
Ta vse odno ne znayty!
My tak daleko
Choch zyvem u malenkomu misti! (ves' kuplet – 2)