Tolko weczer opustytsja synyj,
Tolko zwezdi zażhut nebesa,
Y czeremuch serebrjannij ynej,
Uberet żemczuhamy rosa.

Pryspiw:
Otwory potychońku kałytku,
Y wojdy w tychyj sadyk kak teń.
Ne zabud' potemnee nakydku,
Krużewa na hołwku nadeń.

Tam hde huszcze spłetajutsja wetwy,
Ja nezrymo, nesłiszno projdu,
Y na samom porohe besedku,
S myłich hubok czadru otnymu.

Pryspiw