Na samomu werchńomu powersi
Ja ne z tych, chto padaw wnyz
Na samomu krajńomu połjusi
Na widminu wid toho chto znyk
Z połju zoru, z połju wijny
I nawit' w im’ja prodowżennja

U samomu temnomu zakutku
Widrodywsja ciłyj swit
U pownomu sensi prowedu
Parałeli ta mosty
Czerez wikna, czerez skeli
Napewno doszcz załyje oczi

Pryspiw:
Ja ne budu sylnym
Prosto tak trymaj za ruku
Ja ne budu stylnym
Nawit' widirwu ja gudzyk
Ja ne budu maczo
Dwyhunom szwydkych pobaczeń
Nawit' zyczu ja dobra

I bude wydno dym
Tak dałeko, tak bezpeczno
I znowu hrjane hrim
Tak doreczno i serdeczno
Ty znajesz sim potiw zijde, i
Doky znajdut'sja słowa
Na prozu mynułoho prodowżennja

Pryspiw