Na samomu verchnomu poversi
Ya ne z tych, chto padav vnyz
Na samomu kraynomu polyusi
Na vidminu vid toho chto znyk
Z polyu zoru, z polyu viyny
I navit' v im’ya prodovzennya

U samomu temnomu zakutku
Vidrodyvsya cilyi svit
U povnomu sensi provedu
Paraleli ta mosty
Cherez vikna, cherez skeli
Napevno doshch zalyye ochi

Pryspiv:
Ya ne budu sylnym
Prosto tak trymay za ruku
Ya ne budu stylnym
Navit' vidirvu ya gudzyk
Ya ne budu macho
Dvyhunom shvydkych pobachen
Navit' zychu ya dobra

I bude vydno dym
Tak daleko, tak bezpechno
I znovu hryane hrim
Tak dorechno i serdechno
Ty znayesh sim potiv ziyde, i
Doky znaydut'sya slova
Na prozu mynuloho prodovzennya

Pryspiv