Tuczi ta zawoji w stepu dałekim,
Stuknuła kinnota kopytamy w dił.
Wdaryły harmaty, persza kulja, brate,
W hrudy beztałannomu meni.

Sered złoji noczi moji kari oczi
Kruky ta worony rozkłjujut',
Kuczeri szowkowi, kosti kozakowi
Bur’janom, trawoju zarostut'.

Komandyr spytaje, spysok zaczytaje,
Jest' u ńoho chłopci, ja jim ne riwnja.
Szkoda Ukrajiny, szkoda mojich ridnych,
Materi staroji ta woronoho konja.

Myła posumuje, z inszym pożartuje,
Kosti moji ztlijut' u syrij zemli.
Os' i wsja pryhoda! Ukrajiny szkoda,
Soneczka na nebi i kochannja na zemli.