Jak Łopatyns'kyj z-za kordonu
U ridnyj kraj, u Ł'wiw wertaw,
Win nis nadiju pro powstannja,
Todi czekistam w ruky wpaw.

Jich wiw Wasylkiw – znaw dorohu,
I perszyj win w boju upaw.
Szumiły sosny i dibrowy,
A skorostrił torochkotaw.

Jich okrużyły na uzlissi.
Moskal kryczaw: "Band'ora, zdajs'!"
I win stysnuw w ruci mawzera,
Medwid' hranatu rozrjadżaw.

I wpała Zenja kraj dorohy
Iz krykom: "Sława! Ne zdawajs'!"
I wpaw Medwid', a Łopatyns'kyj
Na Ł'wiw, na Ł'wiw wse probyraws'.

Czekistam u widpowid' – hranaty,
A sam zalih za jamu-riw...
Czekisty wbyti, win rwonuwsja
U dalszu put' na Ł'wiw, na Ł'wiw.

Win jszow try dni j try dowhi noczi,
Krow załywała ti slidy.
I merzły ruky, slipły oczi,
A nohy widmowljałys' jty.

Skorisze, druże, pospiszajsja!
Z pisnjamy tam na tebe żdut'...
A ty znemożenyj ostawsja,
Szczob chocz ti rany zawynut'.

Treba zawynuty ti rany,
Szczob ne znaczyła krow slidy...
Ta obskoczyły wowkamy
I hradom kuli ponesłys'.

Schodyło sonce za horamy,
Szalije burja switowa...
Try dni, try noczi wid kordonu...
Tam Łopatyns'kyj z ran wmyra.