Yak Lopatyns'kyi z-za kordonu
U ridnyi kray, u L'viv vertav,
Vin nis nadiyu pro povstannya,
Todi chekistam v ruky vpav.

Yich viv Vasylkiv – znav dorohu,
I pershyi vin v boyu upav.
Shumily sosny i dibrovy,
A skorostril torochkotav.

Yich okruzyly na uzlissi.
Moskal krychav: "Band'ora, zdays'!"
I vin stysnuv v ruci mavzera,
Medvid' hranatu rozryadzav.

I vpala Zenya kray dorohy
Iz krykom: "Slava! Ne zdavays'!"
I vpav Medvid', a Lopatyns'kyi
Na L'viv, na L'viv vse probyravs'.

Chekistam u vidpovid' – hranaty,
A sam zalih za yamu-riv...
Chekisty vbyti, vin rvonuvsya
U dalshu put' na L'viv, na L'viv.

Vin yshov try dni y try dovhi nochi,
Krov zalyvala ti slidy.
I merzly ruky, sliply ochi,
A nohy vidmovlyalys' yty.

Skorishe, druze, pospishaysya!
Z pisnyamy tam na tebe zdut'...
A ty znemozenyi ostavsya,
Shchob choch ti rany zavynut'.

Treba zavynuty ti rany,
Shchob ne znachyla krov slidy...
Ta obskochyly vovkamy
I hradom kuli poneslys'.

Schodylo sonce za horamy,
Shaliye burya svitova...
Try dni, try nochi vid kordonu...
Tam Lopatyns'kyi z ran vmyra.