Zażuryłys' chłopci, jak teper prożyty:
Stołoczyły ordy nasze rannje żyto.

W nebi – czorni kruky, w poli – wowczi zhraji,
A w czużych kajdanach maty pomyraje.

Chto wrodywsja wilnym – ne bojit'sja smerti,
Za kochanu zemłju ładen win pomerty.

Do katiw nenawyst' – to najpersza zbroja,
Chto rabom ne schocze – stane szcze herojem.

U bojach żorstokych ran nichto ne liczyt',
Kożen z nas zahyne, jakszczo treba, tryczi.

Bez sztykiw moskows'kych, bez drotiw berlins'kych
Żytyme szczasływo narod ukrajins'kyj.

Je w nas Bat'kiwszczyna, bude szcze Derżawa,
Sława Ukrajini i herojam sława!