Powijaw witer stepowyj,
Trawa wsja pochyłyłas',
Paw u boju siczowyj striłec' –
Diwczyna zażuryłas'.

Win buw szcze chłopec' mołodyj,
Pora buło kochaty,
Win paw, jak toj suchyj łystok,
Powik bude litaty.

A czornyj woron ponad nym
Łitajuczy zakrjacze:
– Wstawaj, kozacze mołodyj,
Twoja diwczyna płacze.

Oj płacze maty staraja,
Oj płacze wsja rodyna,
Diwczyna płacze ne odna,
Slozamy łyczko wmyła.

Kozak poczuw tiji słowa,
Z mohyły probudywsja:
– Idy ż, diwczynońko, sjudy,
Niczoho ty ne bijsja.

Idy ż, Maruseńko, sjudy,
Hołubko syzokryła,
Ne wstane siczowyj striłec',
Zemlja syra nakryła.