Obijmy, koły pohano z usich storin,
Obijmy, szcze rano, ce szcze ne finisz naszoji chistori,
I pusto na stoli, tilky tysza i twoje foto,
Obijmy mene, ce ważływisze, niż banknoty.

Mowczyt' sotowyj, czaj z berhamotom twij chołone,
Obijmy mene, ja prynesu tobi Sonce w dołonjach,
Slipljat' promeni, twoji obijmy ni na szczo ne prominjaw,
Tam, de pałajut' zirky – tam ne pracjuje rouminh.

Obijmy, koły ne znajesz de wychid,
I wdoma tycho, i ważko dychaty, wże ne do smichu tobi,
Nechaj use wże kupłeno, za wse propłaczeno,
Ty prosto obijmy – i zrozumij – ne wse szcze wtraczeno, ej!

Pryspiw:
Obijmy mene...

Obijmy mene, koły bilsze ne strymaty sliz,
Obijmy, koły tak temno i chołodno skriz',
Padajesz wnyz, i beton z zalizom duszyt',
Obijmy, koły tobi zlist' z’jidaje duszu.

Obijmy, koły zabrakne sliw, koły nawkoło snih,
I ty nijak ne widczujesz wesny,
Obijmy, koły ne baczysz sniw, moje tepło wiz'my,
Bo my szcze zustrinemos' – swit tisnyj.

Obijmy, koły tak choczesz kryczaty wid bołju,
Warto poczaty, i żyttja wybywaje z koliji,
I wstaty z kolin wże ne wystaczaje syły,
Obijmy mene, i pryhadaj, de twoji kryła.

Pryspiw

Koły ne wirysz, szczo wse bude dobre,
Koły na liżku łysze odna kowdra,
Koły choczet'sja lizty na stiny,
Zamist' obijmiw tilky postriły w spynu postijno.

I serce b’jet'sja tak sylno,
Choczet'sja wtikty tudy, de ne tjahne mobilnyj,
Wsi poczuttja twoji kupljajut' optom,
Kudy podiłys' jiji konwersy stoptani?!

Pryspiw