Za twojeju tinnju ranok prostjahaje ruky,
I u wyrij widlitaje synij ptach.
Os' i doczekałas' szczastja koloru rozłuky,
Biłym promenem nawzdohin skresaje szljach.

Pryspiw:
Rozbudy mene dotykom kryła – połeczu z toboju
Do krajiny sniw, de stajut' dlja nas zajwymy słowa.
Rozbudy mene, jak zirkowyj doszcz padaje rosoju,
Zupynys' na myt', ty poczujesz, jak roste trawa.

U dołonjach załyszywsja łysze zapach m’jaty,
Żurawłynyj kłjucz widmykaje nebokraj,
Ja ne znaju bilsze, jak tebe trymaty,
Bosoniż idy i oczej ne widkrywaj.

Pryspiw (3)