Idu po staromu osinńomu parku
W żowtni temnije rano,
I, mabut', Hospod' zapaływ cyharku,
Bo zwidky taki tumany?..

Pryspiw:
Osiń. Doszczi...
Osiń. Pochmure nebo...
I żurawłyni kłjuczi,
Szczo w lito łetjat' do tebe.
Osiń...

A witer derewam wykruczuje ruky,
Wtomu i smutok sije,
Ty załyszyłas' na widstani dumky,
Na widstani switłoji mriji.

Pryspiw

Znowu doroha i znowu czekannja,
Znowu hrichiw spokuta,
perechresty mene soncem wostannje,
Spohady w pisnju zakutaj.
Osiń!.. Osiń!..

Pryspiw