Ne zawmyraj wid pohljadu moho,
Ne zawmyraj wid dotyku swoho,
Ne zawmyraj wid samoty, pustoty,
Ne zawmyraj pered tym, szczo sudżeno projty.

Ne zawmyraj wid słowa czy wid fraz,
Ne zawmyraj wid hniwu i obraz,
Ne zawmyraj wid swojich sniw i swojich mrij,
Ne zawmyraj, szczo swit dytjaczyj wże ne twij.

Ne zawmyraj, bo ne wernesz lita prożyti,
Ne zawmyraj, szczob ne hubyty nawit' myti,
Ne zawmyraj, bo wse, szczo je – twoje,
Bery, pryjmaj, jak Boh tobi daje.

Ne zawmyraj, koły cwite wesna,
Ne zawmyraj, jak wypyto do dna,
Ne zawmyraj, koły wusta tremtjat' slozoju,
Ne zawmyraj, koły nema kohos' z toboju.

Ne zawmyraj, koły beresz tjahar na duszu,
Ne zawmyraj miż "ja ne możu" i "ja muszu",
Ne zawmyraj, koły w duszi widczujesz raj,
Ne zawmyraj!

Ne umyraj, koły meczem probyto hrudy,
Ne umyraj, koły tebe znesyljat' łjudy,
Ne umyraj, bo ne woskresne kajattja,
Ne umyraj, szczob daty szcze komus' żyttja.

Ne zawmyraj u dumci czy u słowi,
Ne zawmyraj pered wohnem łjubowi,
Ne zawmyraj, szczoby usim prostyty,
Ne zawmyraj, szczob wiryty i żyty...