Kudy ne kynesz okom – bezmeżniji polja
Rozkynułas' szyroko swjata moja zemlja,
Jak syzokryłyj sokił, jak w trawni żurawli
Ja czuju spiw zemli, krynycznyj spiw zemli,
Swjaszczennyj spiw zemli.

Pryspiw:
Chto mene w lita rankowi
Wczyw dobru i wczyw łjubowi –
Ty zemłe moja,
Chto meni w junac'ki roky
Daw dorohu w swit szyrokyj –
Ty zemłe moja,
Chto meni daw czystu wodu
Iz dżereł moho narodu –
Ty zemłe moja,
Chto meni daw sonce myru
I w majbutnje switłu wiru –
Ty zemłe moja!

Nad morem i nad płajem chaj łyne pisnja cja,
Nechaj wona jednaje usich łjudej sercja,
Nechaj jiji poczujut' kosmiczni korabli
Jak wicznyj spiw zemli, krynycznyj spiw zemli,
Swjaszczennyj spiw zemli.