Szcze ne wydno topol nad sadamy,
Szcze nema ni obijmiw, ni sliz.
Widczuwaju ja zustricz z bat'kamy,
Pid minornyj perespiw kolis.
Pryjiżdżajte czastisze dodomu,
Szczob ne muczyła sowist' potomu.
I bat'ky chaj zradijut' oboje!
Pryjiżdżajte czastisze dodomu!
Pryjiżdżajte! Pryjiżdżajte!
Pryjiżdżajte czastisze dodomu!

Oczi jichni, łjubow ta błahannja –
Ce je smutok horyt' z pid powik.
Kożna zustricz nemowby ostannja,
A rozłuka nenacze nawik.
Pryjiżdżajte czastisze dodomu!
Ni hroszej ne prywoz'te, ni sławy.
Bud'te z ridnymy zawżdy łaskawi.
Pryjiżdżajte czastisze do domu!
Pryjiżdżajte! Pryjiżdżajte!
Pryjiżdżajte czastisze dodomu!

Bil utraty sumlinnja nam pałyt'.
Wse żyttja jich swjatynja dlja nas,
Bo bat'ky perechodjat' u pam’jat',
Ne łyszajut' do smerti wże nas.
Pryjiżdżajte czastisze dodomu!
Bo ne wiczni ni bat'ko, ni maty...
Zawtra możete jich ne zastaty...
Pryjiżdżajte czastisze dodomu!
Pryjiżdżajte! Pryjiżdżajte!
Pryjiżdżajte czastisze dodomu!
Pryjiżdżajte! Pryjiżdżajte!
Pryjiżdżajte czastisze dodomu!