Tam, de w serci łjubow i żalist',
De w duszi u nas – neba syń,
Tam zwuczat', nazawżdy zostawszys',
Iz dytynstwa lit hołosy.

Hołosy didusja j babusi,
Druziw wułycznych i szkilnych,
Hołos bat'kiws'kyj i matusyn,
Hołosy łjudej dorohych...

Hołos lisu, riky i stepu,
I bahato szcze hołosiw!..
Hołosy moji, wasz chocz szepit
Ja tak dowho czut' szcze b chotiw!

I zowut' hołosy w tu dałecz,
W nezworotniji ti lita,
Koły tak uwi sni litałos',
Jak potomu wże – ne litaw!..

Boże prawyj! daj naszym ditjam
Tak dytynity, szczob kołys'
Hołosamy dytynstwa myti
My w jich pam’jati ożyły...

Tam, de w serci łjubow i żalist',
De w duszi u nas – neba syń,
Tam zwuczat', nazawżdy zostawszys'
Iz dytynstwa lit hołosy.