Prychodżu, Hospody, do Tebe,
Wtomyłas' jty po maniwcjach,
Bo sprawżńoho szczastja
Ne buwaje bez Tebe,
Bo Ty żyttja, Ty istyna i szljach.

Probacz meni za nedowiru,
W hrichu tikała wid Twojich oczej,
U temnomu lisi bojałasja zwiriw,
A mistom jszła czuża sered łjudej.

Zabreła u terny kołjuczi,
Wrosła w kajdany skrypuczi,
I tam, za gratamy,
Pobaczyła kłaptyk neba,
I serce zapłakało:
Probacz meni za wse.

Prychodżu, Hospody, do Tebe,
W oczach ne strymaty slozu.
Mene Ty probaczyw, daw serce harjacze,
I cej wohoń ja łjudjam ponesu.