Zahljadaje niczka temna u widczynene wikno,
Pusto w liżeczku mojemu, ne pryhornetsja nichto.
I nichto ne pokochaje, i niczoho ne czekaje,
Łysz Bożestwenna trompita hraje, spaty ne puskaje.

Zakuwała zozułeczka, obirwałosja serdeczko,
Pokotyłsja do dołu. Wse distało mene znowu!
I nikomu ne cikawo, i ne żal mene takoho.
Hraj, Bożestwenna trompito! Ne łyszaj mene samoho!

Niczo ne dijet'sja, nichto ne sunet'sja,
Nicz, na wułyci tycho, aż czuty jak
Chtos' kochajet'sja, płacze, łajet'sja,
W domowyni perewertajet'sja.

A meni terpec' wrywajet'sja!
Ne żyjet'sja, ne kinczajet'sja,
I niczoho ne łyszajet'sja,
Jak upasty w cej trans.
Boże, pomyłuj nas!