Łetiła zozulja czerez moju chatu,
Siła na kałyni, ta j stała kuwaty.

Oj, czoho, zozułe, oj, czoho ż ty kujesz?
Chiba ty, zozułe, dobro mene czujesz?

Jakby ne czuwała, to by ne kuwała,
Pro tebe, diwczyno, wsju prawdu skazała.

Oj, Boże mij, Boże, szczo ja narobyła?
Kozak maje żinku, a ja połjubyła.

Kozak maje żinku, szcze j ditoczok dwoje.
Szcze j ditoczok dwoje, czornjawi oboje.

A ja ż tych ditoczok ta j ne ponajmaju,
Z toboju, Marusyno, w sadu j pohuljaju.

Huljaw kozaczeńko nediłju j dwi noczi,
Pryjszow kozaczeńko do diwczyny w hosti.

Oj, Boże mij, Boże, jakyj ja udawsja,
Na czużij storonci za żinku pryznawsja.

Ne tak że za żinku, jak za dwi dytyny,
Rozkołołos' serce na dwi połowyny.