To buło nezwyczne lito, na medach i dykim cwiti,
Na trawi, rosoju wmytij, nastojałosja.
Sered zaszariłych wyszeń do mene diwczyna wyjszła,
U winku z p’jankoji m’jaty sudżena moja.

Pryspiw:
Kateryno, czujesz, kłyczu, Kateryno,
Wyjdy znowu na dorohu, Kateryno,
W zełen-sadi ja czekaju, diwczyno moja.
Kateryno, biłyj spohad, Kateryno,
Szczyryj usmich, jasnyj pohljad, Kateryno,
U prominni jasnopłynnim baczu ja tebe,
U prominni jasnopłynnim, u prominni jasnopłynnim,
Baczu ja tebe.

U winku z p’jankoji m’jaty i z prominnja zołotoho,
Porucz mene, jak łebidka, Kateryna jszła.
Ałe lito promynuło, zakinczyłosja żnywamy,
Joho widhomin łyszywsja tilky w mojich snach.

Pryspiw