Koły na pisnju serce zanemoże
I wże joho niszczo ne potisza,
Beru na ruku skrypku, jak na łoże,
J do neji prychyljajet'sja dusza.

Pryspiw:
Ja muzyky proszu, ja choczu muzyky!
Ne rewyszcza pid barabannyj bij,
A muzyky proszu swjatoji, mudroji,
Szczo serce tiszyt' i tamuje bil.

Nechaj struni pidspiwuje struna,
Słowa i zwuky tuljat'sja u rymy...
Czy ja na skrypci hraju, czy wona
U muzyku mene peretworyła.

Pryspiw:
To bajduże! Aby zwuczała muzyka!
Ne rewyszcze pid barabannyj bij!
A muzyka swjata, szczo drużyt' z Muzoju,
Szczo serce tiszyt' i tamuje bil.

Ja duszu wywilnjaju wid turbot,
Ja zabuwaju krywdy i prowyny,
A muzyka jedyna, nacze Boh,
Uwijde i jestwo moje pohłyne.

Pryspiw:
Ja muzyky proszu, ja choczu muzyky!
Ne rewyszcza pid barabannyj bij,
A muzyky proszu swjatoji, mudroji,
Szczo serce tiszyt' i tamuje bil.

Bez muzyky ubożijut' swity,
Bez muzyky kochannja hubyt' kolir,
O muzyko, wsju zemłju oswjaty,
Rozłyjsja po usij zemli rikoju!

Pryspiw