Oczużiła dałyna,
Obljahła samotyna, owdowiła...
A dowkoła biłyna,
Nawit' duma-dumyna biłym-biła...
Hej, hoj, ta biłym-biła...

W czystim poli – biłyna,
Niby sawan z połotna, lih na prostir.
Ni stebłyny, ni duszi,
Tilky tuha na duszi. De ż wy, hosti?
Hej, hoj, ta de ż wy, hosti?

Nawit' widhuk ne werta,
Tilky szepcze samota na pomosti:
– Ty daremno żdesz hostej,
Wże jim stełe sywyj step biłu postil...
Hej, hoj, ta biłu postil...