Jde wesna do nas jaskrawym soncem,
Szumom tałych u snihach strumkiw.
Kyłymom trawyczky pid wikoncem,
Krykom czornych, jak smoła, hrakiw.

Jde wesna stebłynamy mimozy,
Poswystom i sławky, i szpaka,
Proliskom, szczo lize kriz' morozy,
Zełennju tenditnoho łystka.

Pryspiw:
Wesna – pora kochannja,
Wesna – pora łjubowi,
Strażdannja i wahannja,
Koły stosunky nowi.

Jde wesna – oczycjamy fiałky,
Kotykamy niżnymy łozy,
Sirym snihom u jamkach ta bałkach,
Społochamy perszoji hrozy.

Jde wesna diwoczoju krasoju,
Łastowynnjam na jiji łyci,
I oczyma wmytymy rosoju,
Kwitamy konwaliji w ruci.