Stojit' berizka na hori,
Kruhom rozkynułys' polja,
A witer wranci na zori
Łoskocze kronu, jak malja.
Uzymku, nacze mołoda,
Odita w biłe ta fatu,
Bery i do swoho hnizda
Wedy diwoczu krasotu.

Pryspiw:
Szumyt' łystja na berezi,
Witerec' huljaje,
Chłopec' połjubyw diwczynu –
Spokoju ne maje.
Ne ciłuje kari oczi,
Ne ciłuje browy,
Jiji maty ne puskaje
Huljat' do dibrowy.

I litnja zacziska hiłok,
Jak żinky zriłoji krasa,
Wona znjała łehkyj winok –
Zoryt' rozpuszczena kosa.
Berizku osiń zołotyt',
Jak ubyraje sywyna,
I łystja do zemli łetyt',
Tumanna kryje pełena.

Pryspiw