Nedobraja hodynońka buła,
Jak matusja swoho syna była,
A syn neńci pokorywsja,
U niżeńky ukłonywsja,
Za szczo ż mene moja maty była?

Jake budesz ty mene, maty, byty,
To pidu ja na czużynu żyty,
A pidu ja na czużynu,
Tam ja że, mołod, ne zahynu,
A ja mołod, pareń ne żonatyj!

Oj, wernysja, mij synu, wernysja,
W hołubyj żupan odjahnysja,
Nechaj ja podywłjusja,
Slizońkamy umyjusja,
Czy je kraszcze kozak na Wkrajini?

Wychodyła wsi t'omni łużeczky,
Wytoptała kruti bereżeczky,
Ta ne najszła syna swoho,
Tilky najszła slidok joho,
De dytyna ridna pochodyła.

Oj zorwu ja kłenowoj łystoczok,
Ta nakryju synowoj slidoczok,
Szczoby ptaszky ne litały,
Szczob zozuli ne kuwały,
Synowoho slidu ne toptały!