"Dobryweczir, diwczyno, kudy jdesz?
Skaży meni prawdońku, de żywesz?"

"Czy to ż by ja rozumu ne mała,
Szczob ja tobi prawdońku skazała?"

"Dobryweczir, diwczyno, czyja ty?
Czy wyjdesz ty na wułycju huljaty?"

"Ne pytajsja, kozaczeńku, czyja ja,
Jak wyjdesz ty na wułycju, wyjdu j ja!"

"Diwczynońko-serdeńko, kudy jdesz?"
Skaży meni prawdońku, de żywesz?"

"Otam moja chatońka kraj wody,
Z wysokoho derewa, z łobody.

Ja ż do chaty sineczky prypłetu
Z wysokoho derewa, z czeretu".

"Teper że ja dohadawsja, czyja ty!
Pusty ż mene, serdeńko, do chaty!"

"Szkoda teje, hołube, zatiwat',
Bo ty budesz niczeńku noczuwat'!"

"Ta ja ż tebe, serdeńko, ne zwedu,
Pożartuju triszeczky ta j pidu!"

Żartuwała diwczyna do zori,
Poky stało wydneńko nadwori.

"Oj ustawaj, kozaczeńku, ta tikaj,
Ta na mene sławońky ne puskaj!"