Ty pyszesz w łysti, za wiknom wypaw snih
I kyłymom biłym na wułycjach lih,
I nawid' sołodke wyno
Ne w zmozi zihrity nicz twoju.
Ty pyszesz, szczo wse jak i zawżdy OK,
Pracjujesz, hotujesz do szkoły ditej,
Chocz dołju nazwaty swoju
Ne możesz szczasływoju.

Pryspiw:
Skaży meni czomu,
Ty połjubljajesz biłyj snih zymy,
Czomu wtrymaty ja tebe ne zmih,
I załyszyłys' tilky sny
Ta ci łysty.

Ty pyszesz, na wułyci berezeń znow
Tobi nahadaw pro naszu łjubow,
U naszomu parku wesna
Ta nas w ńomu wże, na żal, nema.
A dali napysano pomiż rjadkiw
Pro tepłyj stareńkyj ta zatysznyj Ł'wiw,
Wid spohadiw dawnich czasiw
P’janije moja dusza.

Pryspiw (2)