Chto tam opiwnoczi po horach hukaje?
To Ołeksa Dowbusz opryszkiw zbyraje.
Kyptari czerwoni ta szcze z bowdyczkamy,
Majeni krysani krasnymy pawkamy.

Rano do schid soncja zawyła smericzka,
Po horach szukaje Dowbusza Mariczka.
Peredajte łjudjam wid chaty do chaty,
Za opryszkom płacze Werchowyna-maty.

Werchowyno ridna, Werchowyno myła,
Skaży meni prawdu, de-s ho pohubyła?
– Ja ne pohubyła, w serci schoronyła,
A joho dorohy bujnym cwitom wkryła.