Oj na hori, hori
Duboczok chyływsja.
Doty syn – dytyna,
Poky ne żenywsja.

A jak ożenywsja
Ta j staw gazduwaty,
Ta j staw zabuwaty,
Szczo w ńoho je maty.

– Oj synu ż, mij synu,
Synu najdorożczyj,
Skaży meni, synu,
Chto tobi myliszyj?

– Żinka meni myła,
Bo moja drużyna.
Teszcza meni myła,
Bo doczku zrostyła.

A ty, moja maty,
Musysz wybaczaty.
Jak ty szczos' nedobre,
Zabyrajsja z chaty.

Oj u poli, poli
Maty żyto żała.
Syn skazaw: pomahajbih,
Wona ne widkazała.

– Mamo moja, mamo,
Czoho-s horda stała?
Ja skazaw: pomahajbih,
Ty ne widkazała.

– Oj synu ż, mij synu,
Ja ne horda stała,
W oczach buły slozy,
Ja tja ne wpiznała!