Oj bida, bida (2)
Tij wdowyci-nebozi,
Szczo jiji chata (2)
Błyzeńko pry dorozi.

Chto tam nadijde, (2)
Wse o wdowi riczuje:
– Z kym bidna wdowa, (2)
Temnu niczku noczuje?

Noczuje wdowa (2)
Z dribnymy ditoczkamy,
A łjudy każut', (2)
Szczo p’je z parubkamy.

– Oj bida ż meni, (2)
Worożeńky, z wamy:
Sama ne znaju, (2)
Jak wyjty miż łjudjamy.

Oj wyjdu biło, (2)
To każut' – hachujet'sja!
Oj wyjdu czorno, (2)
To każut' – linujet'sja!

Oj wyjszła wdowa (2)
Biłeńka, jak bereza,
A łjudy każut', (2)
Szczo p’jana, netwereza.

Oj wyjszła wdowa w żurbi wełykij,
Na worotjach sja sperła,
A łjudy każut', (2)
Szczo z horiwky wmerła.

Oj jak bahacz p’je, (2)
To każut': rozboliwsja.
Bidnyj zachworiw – (2)
Howorjat', szczo napywsja.