– Oj brała ja konopelky:
To wysoki, to toneńki.
Czy wsim łjudjam taka bida?
Czy łysz meni mołodeńkij?

Jak by-m znała, szczo wsim łjudjam,
To by-m Boha ne hniwyła.
Jak by-m znała, szczo łysz meni,
Piszła by-m sja utopyła.

– Oj cyt', donju, ne topysja,
Bo sy marno duszu zhubysz,
Skaży, skaży, moja donju,
Oj koho ż ty wirno łjubysz?

– Ja nikudy ne chodyła,
Ja nikoho ne łjubyła.
Sama-s mene, moja mamcju,
Za nełjuba utopyła.

Oj pidu ja ponad riczku,
Tam, de stanu ta j dumaju,
Szczo ja taka mołodeńka
Szczastja-doli wże ne maju.