Ked ja pryszoł do New-Jorku wnoczi,
Zapłakały moji czorni oczi.
I sam ja sja chtody tak zastarał,
Jak ja totu wodyczku prepławał.

Bo na morju tam bida wełyka,
Bo tam ne jest ani swjaszczenyka.
Jak tam umre, takyj pohrib dajut:
Any joho nycz ne umoljajut.

Dadut jomu fałatok ołowa,
A tak szmarjat matrosy do morja.
Drobny rybky m’jaso oberajut,
A kostoczky po wodi pławajut.