Szczastja sobi kożen ujawljaje
I dlja kohos' – ce spiwy sołow’ja
Abo koły sonce jasno sjaje,
Rozkwitaje kwitamy zemlja.

Szczastja – myrne nebo nad Zemłeju,
I dzjurczannja żwawoho strumka,
Kołyskowa matinky mojeji,
I nadijna bat'kiws'ka ruka.

Pryspiw:
De wesełka pałaje,
Smich dytjaczyj łunaje,
De ptachiw ne wtychajut' hołosy,
Je krajina nadiji, spodiwannja, i mriji
Cju krajinu widkryjem ja i ty.

Szczastja – druha widdanoho maty,
Ne bojatys' zrady i wijny.
Szczastja – łjudjam radist' daruwaty,
Widdajuczy jim swoji pisni.

Szczastja ptach litaje wilno wsjudy.
Ne zljakaj joho, ne społoszy.
Chaj szczastyt' wam zawżdy, dobri łjudy!
Wsjak do szczastja znajde chaj szljachy.

Pryspiw