Oj zacwiła kałynońka zrisna,
Chodyt' żownir do diwczyny spizna.
– Ty, żownire, ne chody do mene,
Bo nesława na tebe, na mene!
– Hej, ja żownir nesławy ne bojusja,
Koho łjubłju, stanu rozmowłjusja,
Kotru łjubłju, z toju poberusja!
Jak ja budu w wijni probuwaty,
Chto ż mni bude soroczeczku praty?
– Hej, jak pidesz hori dołynoju,
Tam stojit' praczka nad wodoju.
– A jak budu na wijni wmyraty,
Chto ż my bude rany połokaty?
– W czystim poli dribnyj doszczyk sicze,
To win tobi rany wypolicze!
– Jak mja budut' u zemłju chowaty,
Chto ż my bude nad hrobom płakaty?
– W temnim lisi czornyj woron kracze,
Toj tobi nad hrobom zapłacze.