Oj łetiła zozułeczka hori ponad seła,
Czohos' naszi szynkaroczka sumna, neweseła.
Czohos' naszi szynkaroczka sumuje, sumuje,
Wona swomu szynkarewi smertońku hotuje.
Piszow szynkar mołodeńkyj na druhyj szeńk pyty,
Ja szynkarka-hospodarka toporec' hostryty.
Nahostryła, nahostryła ta j barzo pokłała,
Ja wna swomu szynkarewi prawdu ne skazała.
Pryjszow szynkar mołodeńkyj ta j siw koło stoła:
– Dawaj, myła, jisty-szyty, buła by-s' zdorowa!
Dała myła jisty-pyty, wzjała si swaryty.
– Utikajmo, pani-brate, tu si chotjat' byty!
Oj tikajmo, pani-brate, do tret'oji chaty,
A naj szynkar z szynkarkoju ta j ljahajut' spaty.
Oj lih szynkar na liżeczko, a wna na prypiczku,
A jak szynkar twerdo zasnuw, zaswityła swiczku.
Swiczka buła woskowaja, zaczała pałaty:
– Dopomahaj, sjakyj-takyj, szynkarja rubaty!
Oj zatjała dwiczi w płeczi, ja dwa razy w hrudy,
Dytynka si probudyła: ja szczo z toho bude?
Dytynka si probudyła, a ona si złjekła,
Bez czobitka, bez fartuszka do matinky wtekła.
Prybihaje do matinky: "Puskajte do chaty,
Pryjszły ljachy-hajdamachy szynkarja rubaty!"
Maty buła zdohadływa ta j si zdohadała:
– Breszesz, suko, breszesz, donju, – sama-s' porubała!
Za szynkarem-orendarem otec'-maty płacze,
Za szynkarkow-orendarkow czornyj woron kracze.