Pryspiw 1:
I wtekty wid sebe nemożływo nadowho,
Bo powerneszsja ty u swoje tiło znow,
I ne dumaj pro smert',
Bo ne zmyjesz ty krow’ju wsi newdaczi w żytti,
Jaki ty ne zborow.

Pryspiw 2:
Ty ne kydaj dorohy, po jakij ty idesz,
Bo dorohy bez kamniw nemaje.
Jdy dywys' i szukaj, nawit' czort sam ne znaje,
Szczo na swomu szljachu znajdesz ty

Zaspiw 1
Kożen deń wmyraje u nas czastynka duszi –
Nepowernena wtrata,
Zabłukało swoje nepomitne isnuwannja
Dosyt' wże hraty
Bez prawył, bez pryncypiw j morali,
Rozdyraje na szmatky duszu.
Niby zrobłene zi stali
Serce, jake brynyt'.
Szczo bude dali?

Zaspiw 2
I pokazujut' nam szljach
Nezrjaczi łjudy z slipymy dumkamy.
Naszczo słuchajemo te,
Szczo wważajem nepotribnym
I szczo bude zawtra z namy.
I płacze, i toczyt', i kraje wże sire nebo.
I napowneni teper łysz pustotoju
Moji znykli oczi.
Mabut' tak treba.