Chto ne żyw posered buri
Toj ciny ne znaje syli
Toj ne znaje, jak łjudyni
Borot'ba i pracja myli
Chto ne żyw posered buri
Ne zbahne żurby bezsyłlja
Toj ne znaje wseji muky
Prymusowoho bezdiłlja

Pryspiw:
Deń i nicz, switło i t'ma
Deń i nicz, smich i żurba
Deń i nicz jde borot'ba
Deń i nicz, a kincja nema

Pewno jim todi zdawałos'
Szczo nemaje hirsze muky
Och, borci, jakby wy znały
Szczo to je bezsyli ruky
Szczo to je łeżaty tycho
Mow sumnyj rozbytok doli
I na łasku zdatys' buri
Pry czużij snazi i woli

Pryspiw (2)

Jak ja zazdryw otym łjudjam
Szczo ne mały widpoczynku
Poky jich nełjuds'ka wtoma
Z nih wałyła na hodynku
Szczo ż to stałosja takomu
Tilky dumaty j hadaty
Wy, borci, pryjmit' si dumy
Bilsz ne maju, szczo skazaty

Pryspiw (3)